اخلاقی

​بهتر است بگوییم عاشقانه تا اینکه بگوییم مادرانه 

وقتی که خوابیدن نگاهشان میکنم و معصومیت و ان شیطانت های ازار دهنده روز که هر کار میکندد که بیشتر ناراحتت کنند دلم ضعف میرود و از خودم بدم می اید که چرا چند ساعت پیش عصبانی شدم و غمگینش کردم . از روزی که پا به دنیایم گذاشتند یادم است شبها هر موقع و به هر بهانه که پا میشوم بوسه بر گونه هایشان میزنم و قربانشان میرومم و میخوابم فرق ندارد ده بار باشد یا کمتر و بیشتر. روزهایی که ببشتر اذیتم کردند شبها با اینکه ارزو دارم صبح نشود گاهی اما بیشتر غمگین میشوم از رفتاری که داشتم شرمنده . عاشقانه های یک مادر هیچوقت تمامی ندارد این تنها عشقی هست که وقتی امد بدون بهانه ای تا عمق جانت رسوخ میکند تا جانت به خاک سپرده شود خدایا این عشق را به همه ی زنان سرزمین  بچشان.

 (البته ناگفته نماند صبرش و رو چندین برابر دعا کنید بده به همه و بخصوص من)